Η Yui ήταν λάτρης των ζώων από το πρώτο της κατοικίδιο, ένα ινδικό χοιρίδιο και έγινε γρήγορα σαφές ότι ήθελε να ακολουθήσει μια καριέρα σε έναν τομέα που μπορούσε να βοηθήσει τα ζώα. Το πρώτο της σχέδιο ήταν να γίνει κτηνίατρος για να βοηθήσει άρρωστα ζώα, αλλά η ενασχόληση με τους ενοχλητικούς ιδιοκτήτες της αφαίρεσε γρήγορα όλη τη χαρά του επαγγέλματος. Αντίθετα, επέλεξε να βοηθήσει τα ζώα δουλεύοντας στο βιολογικό πάρκο της πόλης της. Το πάρκο ήταν μεγάλο και είχε πολλά διαφορετικά είδη ζώων που κυμαίνονταν από πουλιά, σαύρες μέχρι λύκους και αρκούδες και ναι, ακόμη και μερικά Καμπιμπάρα, που ζούσαν μια πολύ χαρούμενη ζωή, περνώντας τον περισσότερο χρόνο τους στο νερό. Με τη χαλαρή συμπεριφορά τους και τον αδιάφορο τρόπο τους, έγιναν γρήγορα τα αγαπημένα της Yui και έχει κάνει καλούς φίλους αυτά τα χνουδωτά πλάσματα.
Αλλά ο χειμώνας έχει φέρει κάποια αγωνία σε αυτά τα χαριτωμένα ζώα. Ένας χειμώνας στην Ιαπωνία είναι κρύος, σίγουρα πολύ κρύος για τα Καπιμπάρα, που κυρίως ζουν στη Νότια Αμερική. Κάθε χρόνο, η Yui πρέπει να παρακολουθεί πώς γίνονται όλο και λιγότερο δραστήρια κατά τη διάρκεια του χειμώνα, κυρίως αγκαλιάζονται μαζί σε μεγάλες ομάδες και μερικοί από αυτούς κρυώνουν ακόμη και στις παγωμένες θερμοκρασίες. Ο βήχας και το φτάρνισμα που ακούγονται από το τα καμπιμπάρα τις περισσότερες ώρες της εβδομάδας πάντα τραυμάτιζαν την καρδιά της Yui.
Το μυαλό της το απασχολούσε πάντα σκεπτόμενη πώς να κάνει τη θερμοκρασία πιο υποφερτή. Σκέφτηκε κουβέρτες και κλιματιστικά, υπόγεια συστήματα θέρμανσης και ζεστό υπεριώδες φως. Αλλά τίποτα δεν φαινόταν εφαρμόσιμο, ειδικά δεδομένων των περιορισμών του πάρκου. Βυθίστηκε τόσο πολύ στις σκέψεις της, που ένα απόγευμα, έφερε σανό στους λύκους και κρέας στις καμηλοπαρδάλεις. Παρατηρώντας το λάθος της Yui και την απουσία της, ο διευθυντής του πάρκου της έδωσε το υπόλοιπο της ημέρας άδεια και με ένα καθησυχαστικό χτύπημα στον ώμο, πρότεινε μια επίσκεψη σε ένα νέο λουτρό που είχε ανοίξει στην πόλη, για να βοηθήσει τη Yui να ξεφύγει από τα πράγματα. Μη Έχοντας κάτι καλύτερο να κάνει, η Yui αποφάσισε ότι θα μπορούσε κάλλιστα να επισκεφτεί αυτό το νέο μέρος.
Φτάνοντας εκεί ενθουσιάστηκε αμέσως από την υπέροχη ατμόσφαιρα. Ο αέρας και κρύος, αλλά μόλις εγκαταστάθηκε στα ζεστά νερά των πέτρινων πισινών, έγινε απολαυστικός. Το νερό ήταν αρωματισμένο, πλημμυρισμένο με βότανα και μύριζε πλούσια και καθαρά και χρυσαφένια φρούτα Yuzu κρέμονταν στα μεγάλα δέντρα γύρω από την πισίνα. Ολόκληρη η ατμόσφαιρα του λουτρού ήταν μια ζεστή και χαλαρή ζεστασιά, με πλούσια χρώματα με το άρωμα των βοτάνων και των φρούτων Yuzu από πάνω. Ένα υπέροχο αίσθημα άνεσης πλημμύρισε τη Γιούι σαν ένα απαλό ζεστό κύμα και ένιωσε μια βαθιά αίσθηση ηρεμίας και γαλήνης. Χαλάρωσε και για μια στιγμή όλες οι σκέψεις έφυγαν από το μυαλό της και ήταν απλά παρούσα στη στιγμή.
Αλλά μόνο για μια στιγμή, γιατί στην επόμενη, θυμήθηκε πόσο απολάμβαναν τη γεύση και τη μυρωδιά των φρούτων Yuzu οι καπιμπάρα σύντροφοί της. Και με αυτή την παράξενη ανάμνηση, μια ιδέα πέρασε ξαφνικά στο μυαλό της.
Την επόμενη μέρα μίλησε με τον διευθυντή του πάρκου και ενώ ο διευθυντής φαινόταν αρνητικός στην αρχή, τελικά συναίνεσε και άφησε τον ενθουσιασμό του Yui να την εμπνεύσει. Μαζί με μερικούς από τους φίλους της καμπιμπάρα, η Yui άρχισε να σχεδιάζει ό,τι ήταν απαραίτητο: τα αρωματικά βότανα και τα χρυσαφένια φρούτα yuzu, το ζεστό νερό και, ενθυμούμενη την απροσεξία των γούνινων φίλων της, έναν ναυαγοσώστη για να βεβαιωθεί ότι δεν θα μπορούσε να συμβεί τίποτα κακό. τους.
Βοήθησε την Yui να οργανώσει τα πάντα και ετοίμασε την τέλεια εμπειρία για τα καμπιμπάρα!